e دیگری که در اختیار ما قرار گرفته donut می باشد که به کمک آن می توانیم دو دایره متحد المرکز ایجاد کنیم.
Drag اول دایره اول را ترسیم می کند و با رها کردن drag ,دایره دوم را تنظیم می کنیم و توسط کلیک آخر, دایره تثبیت می شود.
کادر های creation method و keyboard entry نیز موجود می باشند.
با رفتن در panel modify ,از دو rollout ,rendering وinterpolation نیز می توانیم استفاده نماییم و با استنباط از گزینه radius , قادر می باشیم, شعاع دو دایره ترسیم شده, را تنظیم کنیم و با استفاده از پنجره object properties و فعال کردن گزینه vertex ticks ,این امکان در اختیار ما قرار می گیرد که , چهار vertex موجود بر روی دایره ها را مشاهده کنیم.
گزینه بعدی NGON می باشد که ,به کمک آن یک spline دایره با N ,side و N ,vertex خلق می کنیم.
دو گزینه edge و center در کادر creation method نیز موجود می باشند که قبلا توضیحات لازم در مورد آنها را ,ذکر کرده ایم.
با بکارگیری از panel modify ,شعاع آنرا می توانیم معیین کنیم و با فعال کردن گزینه inscribed ,شعاع شی بر اساس گوشه ها مشخص می شود و با در نظر گرفتن گزینه circumscribed , شعاع شی بر اساس مراکز segment ها معین می شود و توسط گزینه side ,تعداد پهلوهای شی را تنظیم می کنیم و با استفاده از گزینهcorner radius ,گوشه ها به صورت گرد برای ما نمایان می شوند .
پارامتر circular , شیNGON را به فرم دایره نمایش خواهد داد و تعداد vertex ها را نیز با استفاده از کادر object properties می توانیم مشخص نماییم که در صورت بالا بردن گزینه side ,تعداد vertex ها نیز افزایش می یابند.
شی بعدی star می باشد ,که توسط آن می توانیم یک ستاره خلق کنیم با هر تعداد pointy , که مورد نظرمان می باشد.
با کلیک و drag کردن,شعاع اول این شی ترسیم می شود و با رها کردن drag و مجددا کلیک کردن ,شعاع دوم مشخص می شود.
این شی از کادرcreation method برخوردار نمی باشد.
با بکارگیری از panel modify ,به پارامترهای این شی دسترسی پیدا می کنیم.
توسط گزینه های radius 1 و 2 ,شعاع اول و دوم شی مشخص می شود.
گزینه point , تعداد نقاط تشکیل دهنده, ستاره را معیین می کند که مقدار آن از 3 تا 100 می باشد و زمانیکه ,به طور مثال ,عدد 6 را برای این گزینه معیین می کنیم ,بدین معنا می باشد که 12 ,نقطه در ستاره موجود است , بدلیل اینکه هر کدام از شعاع ها دارای 6 نقطه می باشند که جمعا می شود 12 تا و ستاره با 12 نقطه برای ما نمایان می شود.
با استنباط از گزینه distortion ,می توانیم اعوجاجی را بر روی ستاره ایجاد کنیم, این گزینه شعاع دوم ,یعنی دایره داخلی را ,حول مرکز می چرخاند و برای آن پیچشی را ایجاد می کند.
به کمک گزینه های 2 و 1fillet radius , می توانیم لبه های شعاع 1 و 2 را گرد کنیم.
Shape بعدی text می باشد, که توسط آن می توانیم نوشته ای را در داخل نرم افزار ایجاد نماییم.
نوشته هایی که ایجاد می کنیم از font های نصب شده در داخل windows استفاده می کنند , همچنین می توانیم از post script font ها نیز استفاده نماییم و توسط configure system paths ,قادر می باشیم که مسیر تعیین شده ,برای font ها را تغییر دهیم و بعد از اعمال این تغییرات ,حتما باید نرم افزار را reset کنیم.
در صورت لذوم می توانیم text ها را در داخل محیط edit کنیم و یا از font های مختلف استفاده نماییم, چنانچه , text را در اختیار داشته باشیم ولی font آن را از سیستم حذف کرده باشیم, نرم افزار همچنان این shape را به همان صورت برای ما حفظ و ذخیره می کند ولی دیگر قادر نمی باشیم آنرا edit کنیم.
برای تغییر دادن فرم و حالتهای text ها از , modifier ها موجود در نرم افزار همانند, ,bend extrude ... نیز می توانیم استفاده نماییم.
در داخل text ,قادر هستیم از window character ها نیز استفاده کنیم.
با ایجاد کردن text در داخل محیط و با رفتن در panel modify آن و انتخاب text مورد نظر ,در این شرایط ,چنانچه کلید alt از روی keyboard را نگه داریم , با وارد کردن عدد مورد می توانیم به حرف یا حروف یا شماره های مورد نظرمان دسترسی پیدا کنیم.
با استفاده از عدد 321 می توانیم حرف A را در اختیار داشته باشیم و عدد 322 حرف B و عدد 323 حرف C و همین طور به صورت توالی حروف در اختیار ما قرار گرفته اند ,بدین ترتیب ,حروف بر اساس شماره هایی که با نگهداشتن کلید alt از روی keyboard وارد میکنیم , ایجاد می شوند.
به کمک گزینه I می توانیم ,حروف را به فرم italic مبدل کنیم و توسط گزینه U , قادر می باشیم خطی زیر text مورد نظر ایجاد کنیم و همچنین می توانیم چیدمان نوشته ها را نیز تغییر دهیم.
توسط font list , font مورد نظرمان را می توانیم انتخاب نماییم و گزینه size ,اندازه text را مشخص می کند و گزینه kerning , فاصله بین حروف را معیین می کند و توسط گزینه leading ,فواصل بین سطرها را مشخص می کنیم.
زمانیکه گزینه manual update را فعال می کنیم, با وارد کردن نوشته ای در قسمت text, نوشته مورد نظر update نمی شود, مگر به صورت دستی گزینه update را فعال کنیم تا نوشته وارد محیط شود.
شی دیگری که در این قسمت موجود می باشد , helix است , که توسط آن شی به صورت مارپیج در اختیار ما قرار می دهد.
از دو حالت center , edge در قسمت creation method نیز می توانیم استفاده کنیم.
توسط کلیک اول شعاع شی را مشخص می کنیم و با رها کردن کلیک ارتفاع را معیین میکنیم و کلیک مجدد ,ارتفاع را تثبیت خواهد کرد و حرکت کرسر موس به سمت بالا و پایین ,شعاع دوم را برای ما مشخص می کند.
با استفاده از panel modify میتوانیم ,در پارامترهای این شی ,تغییراتی را اعمال کنیم.
در این قسمت قادر هستیم, شعاع و ارتفاع شی را مشخص کنیم و به کمک گزینه turns , پیچش را می توانیم کم و زیاد کنیم و گزینه bias , قوسها و پیچشها را به سمت بالا و پایین حرکت می دهد.
با انتخاب گزینه cw , قوسها موجود بر روی شی ,موافق عقربه های ساعت ایجاد می شوند و گزینه ccw ,قوسها را مخالف عقربه های ساعت ایجاد می کند.
این شی از خاصیت Interpolation بهرمند نمی باشد و همیشه از خاصیت adaptive استفاده میکند.
تعداد پیجشهای موجود بر روی شی , مشخص کننده تعداد و میزانvertex ها موجود بر روی شی می باشد.
گزینه بعدی section است , این گزینه مقطع شی را , به صورت spline خلق می کند.
زمانیکه ,object را در داخل محیط ایجاد می کنیم و شی section را بر روی شی انتخابی قرار می دهیم, مشاهده می کنیم که ,مقطع شی را , به صورت خط زرد رنگی برای ما نمایش میدهد.
با رفتن در panel modify و فعال کردن گزینه create shape و با وارد کردن نامی در پنجره name section shape و فعال کردن گزینه ok , زمانیکه شی را از صحنه حذف می کنیم , می توانیم , مقطع ایجاد شده توسط این گزینه را مشاهده کنیم.
تاریخچه ای از تری دی مکس...